Als tiener sleutelde ze aan brommertjes en haar eerste auto was een strandbuggy. Nu rijdt ze rally’s, ook bij nacht en ontij.
Om medewerkers aan een organisatie te binden, zijn de principes uit de marketing onmisbaar. Het is wonderlijk dat de VVT-sector die zo beperkt toepast.
Marijke van Putten en Jos Brinkmann vormen sinds 2012 samen het collegiaal bestuur van GGZ Noord-Holland-Noord. Voordien waren ze elkaar in het professionele circuit al tegengekomen.
Als jongen van negentien droomde ik. Dat ik ooit wereldkampioen, of wellicht zelfs Olympisch kampioen zou worden. Dat ik ooit wiskundeprofessor zou worden of vader.
Zuyderland Medisch Centrum voert in juni 2015 een nieuw ICT-systeem in. In mei 2016 blijkt dat de productie van het ziekenhuis achterblijft. Er zijn lange wachtlijsten ontstaan.
Wat worden de Haagse speerpunten voor wat betreft de zorg de komende jaren? Waar er van december tot 15 maart om het hardst werd geroepen welke maatregelen de volgende minister van VWS zou moeten nemen, is het sinds die datum oorverdovend stil aan het Binnenhof. De tijd van folderen is voorbij.
SamenvattingHij heeft altijd een stapel boeken klaar liggen, zodat hij nooit misgrijpt. Liefst vuistdikke thrillers met complexe plots.
De samenwerking van Thea Heeren en Albert van Esterik is 3,5 jaar oud. Ze leerden elkaar kennen toen Van Esterik als lid van de raad van bestuur van GGz Centraal aantrad, waar Heeren voorzitter was.
“Midden jaren zeventig heeft mijn opleider Ton Labrie me besmet met het skivirus. In zijn skihut in Alpbach sliep je op stromatrassen en moest je zelf voor stookhout zorgen. Later volgde ik als traumachirurg-in-opleiding zoveel mogelijk fractuurcursussen in Davos, want daar lag een fantastisch skigebied. Sindsdien heb ik het skiën nooit meer losgelaten.”
SamenvattingVoeding kan veel bijdragen aan het genezingsproces in het ziekenhuis. Toch krijgen nog veel patiënten kleurloze, doorgekookte maaltijden voorgeschoteld.
“Als kind met allemaal water om me heen ben ik ermee opgegroeid. In strenge winters schaatste ik naar school, van Vreeland naar Hilversum. Alle schaatsen heb ik doorlopen: ijzertjes, hout, Noren. Bij de Noren ben ik blijven hangen. Technisch een behoorlijke uitdaging.”
Toen Ron Sponselee in 2001 lid werd van de raad van bestuur van GGZ Delfland, was voorzitter Iris Bandhoe daar na een turbulente periode druk bezig met een reorganisatie.
Ze was meteen geïntrigeerd toen ze voor het eerst de midwinterhoorn hoorde. Nu blaast ze alweer jaren zelf, ook voor haar eigen cliënten.
In zijn eerste troonrede in 2013 stelde Koning Willem Alexander dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam over zou gaan in een participatiesamenleving. Burgers moesten het heft in eigen hand gaan nemen en de zorg voor elkaar regelen, zonder de voortdurende inmenging van de officiële instanties.
Peter Draaisma (voorzitter) en Joke Boonstra vormen sinds 2012 het leidende duo van het IJsselland Ziekenhuis in Capelle aan den IJssel.
Waarom bestaan er over grote maatschappelijke vraagstukken zulke gepolariseerde meningen? Waarom zijn er zulke heftige debatten over bijvoorbeeld de opwarming van de aarde of over de vraag of Zwarte Piet racisme is? Het gaat niet meer om de feiten, betoogt de Vlaamse bioloog en filosoof Ruben Mersch in Waarom iedereen altijd gelijk heeft, en ook niet om de argumenten, maar om de...
“Het komt door onze hond. Het is mijn taak die ’s avonds uit te laten. Toen heb ik bedacht dat ik net zo goed kan gaan rennen. Als bestuurder zit ik de hele dag stil, kom soms zelfs pas ’s avonds weer buiten. Nu ren ik vier keer per week zo’n vijf of zes kilometer. De andere avonden wandel ik.”
Wat dachten we van een opstand-van-wijze-mensen omNederland weer gezond te krijgen en dat eeuwige debatover de hoge zorgkosten compleet overbodig te maken?
Om de aandacht van haar bril af te leiden, droeg ze opvallende mode. Nu zoekt ze een mogelijkheid om mode toegankelijk te maken blinden en slechtzienden.
Verpleeghuis Ter Reede Vondellaan in Vlissingen wordt getroffen door het norovirus. Om de verspeiding van het virus zo veel mogelijk te beperken, wordt alleen noodzakelijk bezoek toegelaten.
De studie waarop Ruben Mersch een deel van zijn bovenstaande boek baseert, is The Righteous Mind van de Amerikaanse sociaal-psycholoog Jonathan Haidt. Het boek is vier jaar geleden al verschenen, maar actueler dan ooit.
Geen systeem zo mooi of er is kritiek op. En hoe sterker de kritiek, hoe groter de kans dat er een aanpassing komt. Zo ook in de langdurige zorg, waar het systeem te groot en te log leek om goede zorg te kunnen leveren. Zie daar de decentralisatie.
Hij puzzelt graag met woorden. Net zo lang tot ze een gedicht vormen. Samen met zijn cliënten maakte hij er een boek van.
Dementiezorg moet beter. Maar willen we deze zorg overeind houden, dan zal die vooral anders moeten. Het stimuleringsprogramma Dementiezorg moet helpen.
Nederlandse gemeenten houden van wijkteams. De onuitgesproken liefdesverklaring aan het duizenddingendoekje in het sociaal domein is terug te lezen in de cijfers. Onderzoek van Movisie eerder dit jaar leert dat bijna negen van de tien gemeenten met een wijkteam werken.