Goed geregeld
0
Uitgeverij Bohn Stafleu van Loghum legt de gegevens van abonnees vast voor de uitvoering van de (abonnements)overeenkomst. De gegevens kunnen door de uitgeverij worden gebruikt om u te informeren over relevante producten en diensten, tenzij u te kennen heeft gegeven hier bezwaar tegen te hebben
1
Medewerkers aan dit nummer: prof.dr. Luzi Abraham-Inpijn
,
inter- nist, Hans Beekmans, tandarts, dr. Rene Gruythuysen, tandarts, dr. Frank Heynick, medisch historicus, Ronald Mak, tandtechnicus, dr. Erik Ranzijn, psycholoog, prof.dr. Isaac van der Waal, kaakchirurg, Dorothe Voet, tandarts, Frank van Wijck, journalist
2
Eindredactie: Wim van de Kerkhof
,
Corinne Nederlof
TandartsPraktijk is een uitgave van Bohn Stafleu van Loghum , onderdeel van Springer Media bv, en verschijnt 12 keer per jaar als onafhankelijk vaktijdschrift voor de tandheelkundige praktijk. TandartsPraktijk (TP) is een vaktijdschrift dat zich tot doel stelt te fungeren als intermediair bij de education permanente van de tandarts (algemeen practicus). De redactie is onafhankelijk. Hoewel TP geen wetenschappelijke of sociale richting heeft, dient alle aangeboden kopij wetenschappelijk verantwoord te zijn en binnen Nederlandse normen sociaal aanvaardbaar. Op alle bijdragen in deze uitgave zijn de Standaardpublicatievoorwaarden van Bohn Stafleu van Loghum van toepassing (zie www.bsl.nl/ Auteurs).
-
De tandheelkunde heeft een unieke positie in het zorgbestel. Ongeveer 85
procent* van de Nederlandse bevolking zonder kunstgebit ziet regelmatig
een tandarts, gemiddeld twee keer per jaar. Mensen met een kunstgebit
gaan minder vaak voor controle, maar als we die groep meetellen, ziet nog
steeds 78 procent van de Nederlanders jaarlijks een tandarts. En wat daar
zo aardig aan is: de tandarts ziet hen. Van binnen, en detail. Hij draagt
daarmee belangrijk bij aan de volksgezondheid door gebits- en
mondproblemen op te sporen en (soms via verwijzing) op te lossen, en patinten te
leren ze te voorkomen zodat het gebit een mensenleven lang mee kan. De
tandheelkunde heeft daar ook wat mee bereikt: onze mondgezondheid is in
de afgelopen 30 jaar dramatisch verbeterd.
Wie waakt er over de rest van het lichaam? Tja. Weliswaar bezoekt 74%
van de bevolking jaarlijks een huisarts, maar dan moet er al iets aan de
hand zijn waarvan de patint zich bewust is. Een huisarts doet geen
periodieke controles. Hij tuurt niet standaard n keer per jaar in alle
lichaamsopeningen, hij neemt geen monsters van allerlei vloeistoffen in meerdere
diktes, hij ruikt niet aan de adem en hij neemt geen fotos van het
inwendige. Ook mensen die regelmatig een huisarts of een andere medisch
specialist bezoeken, bijvoorbeeld omdat ze aan een hartkwaal lijden, worden niet
ook nog even nagekeken op afwijkingen aan de darm of de prostaat. Laten
we wel wezen: er wordt meer tijd, geld en zorg besteed aan de grote beurt
van de auto dan aan de gezondheidsstatus van het lichaam.
De meeste mensen blijven jaren bij dezelfde tandarts. Bijna niemand
verheugt zich op de bezoekjes, maar gaat wel trouw en voelt zich veilig: bij een
professional die weet hoe het met de patint is, die nooit iets doet zonder
diens status erbij te nemen, zonder naar de laatste foto te kijken, zonder te
vragen naar de rest van de gezondheid. Hij overlegt regelmatig met hen
over de toekomst van hun ivoor en het aanpalende tandvlees.
Wat hebben we dt in Nederland goed geregeld. En wat zouden we een
ongelooflijke hoeveelheid geld besparen als we met ons hele lichaam z
zorgvuldig zouden kunnen omgaan.
(...truncated)