Vincentiana Vol. 9, No. 6 [Full Issue]
Vincentiana Vol. 9, No. 6 [Full Issue]
0 Part of the Catholic Studies Commons, Comparative Methodologies and The ories Commons, History of Christianity Commons, Liturgy and Worship Commons, and the Religious Thou ght, The ology and Philosophy of Religion Commons
Follow this and additional works at: https://via.library.depaul.edu/vincentiana
Vincentiana (English) 12-31-1965
Via Sapientiae:
The Institutional Repository at DePaul University
Vincentiana
Volume 9, no. 6: November-December 1965
Congregation of the Mission
Recommended Citation
Congregation of the Mission. Vincentiana, 9, no. 6 (November-December 1965)
This Journal Issue is brought to you for free and open access by the Vincentiana at Via Sapientiae. It has been accepted for inclusion in Vincentiana
(English) by an authorized administrator of Via Sapientiae. For more information, please contact .
CONGREGATIO
MISSIONIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
ALTERNIS PRODIENS MENSIBUS
1965
VSI.PER.
255.77005
V775
v.9
no.6
1965
CURIA GENER ALITIA
Via Pompeo Magno, 21
ROMA
AcTA SANCTAE SED1S
Coneilium Oec. Vaticanum II. - Decretum dc
accomodata renovatione vitae religiosae . .
Allocutio Ss. D. N. P AULI Pp. VI, de notis Re
giosortun propriis (30-VIII-1965)
Allocutio Ss. 1). N. PAUL! Pp. VI, de
Semina
riorum fine (5-IX-1965)
Nominations. - Rev.mus D. E. ALVAREL, (:. N 1
promotus Episcopus Eca. titulo Tabuniac
Em. D. Card. Sidarouss coetui pro C.1.C.
revisendo cooptatus
p. 161
»
»
a
»
»
»
»
»
»
»
»
»
a
»
»
»
»
»
172
179
181
181
182
185
185
187
187
187
188
189
190
191
COMMENTARIUM OFFICIALE PRO SODALIBUS CONGREGATION'S
MISSIONIS ALTERNIS MENSIBUS ED1TUM
Apud Curiam Generalitiam: Via Pompeo Magno, 21 - ROMA VI
ANNO IX (1965)
Fasciculus 6, Nov.-Dic.
ACTA SANCTAE SEDIS
PAULUS EPISCOPUS, servus servorum Dei, una cum
SS. Concilii Patribus, ad perpetuam rei memoriam.
Decretum: De accomodata renovatione vitae religiosae.
I. - PERFECTAS CARITATIS per consilia evangelica
prosecutionem Sacrosancta Synodus praevie ostendit, in Constitutione
cui initium est « Lumen gentium », a Divini Magistri doctrina
et cxemplis origincm ducere et tamquam praeclarum signum
Regni cacicstis apparere. Nunc vero, de vita ac disciplina
institutorum, quorum sodales castitatem, paupertatem et
oboedientiam profitentur, intendit agere eorumque necessitatibus, prout
tempora nostra suadent, providers.
lode ab exordiis quidcm Eccicsiae fuerunt viri ac mulieres,
qui per praxim consiliorum evangclicorum Christum maiore
cum libertate sequi pressiusque imitari intenderunt et suo
quisque modo vitam Deo dicatam cluxerunt, e quibus multi, Spiritu
Sancto afflante, vel vitam solitariam degerunt vel familias
religiosas suscitaverunt, qua y Ecclesia sua auctoritate libenter
suscepit et adprobavit. Unde a consilio divino mirabilis varietas
coetuum rcligiosorum succrevit, quae valde contulit, ut Ecclesia,
non solum ad omne opus honum instructa (cfr. 2 Tim. 3, 17)
et ad opus ministerii in aedificationem .Corporis Christi (cfr.
Eph. 4, 12) parata sit, sed etiam variis donis filiorum suorum
decorata appareat sicut sponsa ornata viro suo (cfr. Apoc. 21, 2)
et per cam innotescat rnultiformis sapientia Dei (cfr. Eph. 3, 10).
- 162
-
In tanta autem donorum varietate omnes, qui ad praxim
consiliorum evangelicorum a 1)eo vocantur cadernque fideliter
profitentur, Domino se peculialiter devovent, Christum
sequentes, qui virgo et pauper (cfr. Matth. 8, 20; Luc. 9, 58) per
oboedientiam usque ad mortcm Crucis (cir. Phil. 2, 8) homincs
redemit et sanctificavit. Ita caritate impulsi, quam Spiritus Sanctus
in cordibus eorum diffundit (cfr. Rom. 5, 5,), magic magisque
vivunt Christo et corpori Eius quod est Ecclesia (cfr. Col. 1, 24).
Quo ferventius ergo tali sui donatione quae totam vitam
cornplcctitur, Christo coniunguntur, eo ulterior fit vita Ecclesiae et
apostolatus eius vegetius fecundatur.
Ut autem praestans valor vitae per consiliorum professionem
consecratae eiusque necessarium munus in praesentis temporis
adiunctis ad maius Ecclesiae bonum cedat, haec Sacra Synodus
sequentia statuit, quae nonnisi principia gcncralia respiciunt
accomodatae renovationis vitae ac disciplinac rcligionum atque,
propria indole servata, societatum vitae communis sine votis
et institutorum saecularium. Normac vero particulares pro
corumdem congrua expositions et applications post Conciliurn a
competenti auctoritate statuendac sunt.
2. — Accomodata renovatio vitae religiosae simul
complectitur et continuum reditum ad omnis vitae christianac fontes
primigeniamquc institutorum inspirationem et aptationem ipsorum
ad mutatas temportun condiciones. Quae renovatio, sub
impulsu Spiritus Sancti et Ecclesia duce, promovenda est
secundtun principia quae scquuntur:
Cum vitae religiosae ultima norma sit Christi sequela
in Evangclio proposita, haec ab omnibus institutis tamquam
suprema regula habeatur.
In ipsttm Ecclesiae bonum ccdit ut instituta
peculiarem suam indolcm ac munus habeant. Ideo fideliter agnoscantur
et servcntur Fund (...truncated)